એમાય વાંધો નો હતો પણ આ ફોટા એની મોટી બેન ના હાથ માં આવી ગયા અને એ સીધી પ્રિન્સીપાલ પાસે આવી ગઈ. સંસ્થા ની આબરૂ જો જી એટલે એને મને ખાનગી બોલાવી હતી .
કોલેજ તો કમલ ને કાઢી મુકત પણ રવી ની લાગવગ અને કમલ હોશિયાર હતો એટલે વાંધો નો આવ્યો, અને મેં હવે આવું નહિ થાય એની ખાતરી આપી. એટલે કાઢી નો મુક્યો પણ કડક ચેતવણી આપી.
મને ખબર હતી કે આ ઉમર માં છોકરાવ મેં આવું અશ્લીલ સાહિત્ય તો ફરતું હોઈ અને એટલે એમાં કોઈ નો વાંક નથી આથી કમલ ને ખીજવા નોં કોઈ આર્થ નથી.
એના પિતા ના કેહવા મુજબ જો એને એકાદ વાર સ્વાસ ચાખ્યો હોઈ તો એના થી રેહ્વાય નહિ એ સ્વાભાવિક છે . એટલે મેં વિચાર્યું જો હું એની પાસે ચોદાવું તો એને ક્યાય બીજે ફાફા નો મારવા પડે અને એને એચ. આઈ. વી. નો ખતરો નો રહે. એટલે બીજે કોઈ બાયું ને ચોદે એના કરતા હું સુ ખોટી એને આમ પણ દિયર ભાભી ને ચોદે એ ક્યાં નવી વાત છે .
પછી મેં રવિ ને વાત કરી અને એ સહમત થયા
એને ક્યાં સુધી નો અનુભવ છે એ પેહલા જાણવું પડે એટલે મેં એક દિવસ પ્રેમ થી કમલ ને બાજુ માં બેસાડી ને વાત કરી પણ સરમ ના લીધે એ ખુલી ને બોલી નો સક્યો . પછી મેં બહુ આગ્રહ નો કર્યો .
બનાવ પછી ના પેહલા સનિવારે હું એને પિક્ચર જોવા લઇ ગઈ, ઘરે આવી ને જમ્યા રાતના દસ વાગી ગયા. કોઈ કારનોસર રવિ આજે મોડા અવન હતા . અમે હોલ માં બેસી ને વાતો કરવા લાગ્યા, એને નાઈટ ડ્રેસ પેર્યો હતો અને મેં નાઈટી પેહરી હતી . બ્રા અને પેન્ટી વગર.
મેં : પિક્ચર માં કઈ દમ નોતો કેમ ?
કમલ : ગીતો સારા હતા એટલે ચાલે .
મેં : તને ગમતી વસ્તુ ઘણી હતી કેમ ?
કમલ ( સર્માઈ ને ): મને ગમતી ? કઈ ?
મેં : આજન્યો નો થા મને ખબર છે તને સુ ગમે છે .
કમલ : સુ ? મને કહો તો ખરા ?
મેં : કહેવાની જરૂર નથી . અત્યારે પણ તારી નજર ત્યાજ છે. ( એની નજર મારા સ્તન પર હતી . )
કેમ નો હોઈ ? ભરાવદાર સ્તનો નું મને ગૌરવ છે , અને એમાં પણ નાઈટી અને બ્રા વગર મારો સ્તનો આમતેમ જોલા ખાતા હતા. અને નીપલ ઉપસી ને દેખાતા હતા .
મેં : હિરોએન ના મારા કરતા મોટા હતા ખરું ને ? અને એ નાહતી હતી ત્યારે એના નીપલ દેખાતા હતા .
કમલ : ભાભી …
એમ કહી ને એ આગળ વધ્યો .
મેં : કેમ દિયરજી ? નીપલ નું નામ સાંભળી ને ગલગલીયા થાય છે ? કોના ગમ્યા એ તો કહો મને ?
કમલ : ત .ત.તમારાજ હોઈ ને ભાભી
મેં: કેમ હિરોએન ના તો મારા કરતા મોટા હતા ?
હું આમ બોલી ને એની બાજુ માં જી ને બેસી ગઈ ને એની આંગળીઓ સાથે રમવા લાગી .
કમલ: મોટા ભલે ને હોઈ પણ પડદા પરથી હાથ મેં થોડી મળે.
( એને મારી એક આંગળી એના લંડ પર ફેરવ્યો જાણે મુઠીયા મારતો હોઈ એમ. )
મેં : તો જોવાનું મન નથી થતું.
કમલ : કેમ નો થાય ? દબાવાનું પણ મન થાય છે .
મેં : તો રાહ કોની જોવે છે ?
કમલ : તમને ખોટું લાગે એ મને નો પોસાય.
મેં : ( એની આંગળી દબાવી ને ) પહેલ તો પુરુષે જ કરવી પડે. જોખમ લઇ ને .
આગળ વાંચો ભાગ ૩ માં