TV19 లో వార్తలు సన్నగా వినబడుతున్నాయి. ఇంకా పూర్తిగా తెల్లారలా, ఉదయం 5:30 అయ్యింది. హైదరాబాద్ నగరం మాత్రం ఎప్పుడో మేలుకొంది కానీ నీరజా వాళ్ళు ఉంటున్న ఇల్లు ట్రాఫిక్ జాం లకి దూరంగా పచ్చదనానికి దగ్గరగా ఉండబట్టి ఉదయం ప్రశాంతంగా ఉంది. నీరజ అప్పుడే నిద్రలేచి హాల్ లోకిబద్దకంగా నడుచుకుంటూ వచ్చింది. బాల్కనీ అద్దంమీద లేత వెలుగు పడుతోంది కానీ అద్దానికి పూర్తిగామంచు పట్టి బైట ఏమీ కనబడడం లేదు. సన్నగా వాన పడుతున్న గుర్తుగా అద్దం మీద మాత్రం అక్కడక్కడా నీటి చారికలు కనబడుతున్నాయి. న్యూస్ లో ఒక అందమైన అమ్మాయి నవ్వుతూ రాష్త్రం లొ జరిగే అరాచకాలన్నీ మనసుకి హత్తుకునేటట్టు చెబుతోంది.
వెదర్ రిపోర్ట్ అనగానే నీరజ చూపులు ఆ అమ్మాయి మీదకి మళ్ళాయి. నీరజకి అప్పుడే 15 ఏళ్ళు నిండాయి, లేత మొగ్గ. తల్లి చాటు పిల్ల, నీరజ కి అన్నీ వాళ్ళ అమ్మే.అమ్మ ఎలా చెబితే అలా వింటుంది. నీరజ తల్లి కల్యాణి చాలా చురుకైన ఆవిడ. 36 సంవత్సరాల వయసులో అన్ని పనులూ చక చకా చక్కబెడుతూ ఇంట్లో తలలో నాలికలా ఉంటుంది. అమ్మ ని అడగందే నీరజ ఏ పనీ చెయ్యదు, వాళ్ళిద్దరూ తల్లీ కూతుర్లకంటే మంచిస్నేహితులుగా మెలుగుతారు. నీరజకి ఒక తమ్ముడు, వాడికీ నీరజకి వయసులో కేవలం రెండేళ్ళ తేడా అంతే. తండ్రి వినీల్ ఒక పెద్ద మల్టీ స్పెషాలిటీ హాస్పటల్ కి మెడికల్ డైరెక్టర్, పేరు తో పాటు బాగాడబ్బున్న ఫామిలీ.
వినీల్ కి ఎక్కువ ఆడంబరాలు ఇష్టం ఉండవు, డబ్బులు దుబారాగా ఖర్చు పెట్టడంకూడా ఇష్టం ఉండదు. అందుకే నీరజని, కొడుకు వెంకట్ ని లోకల్ ట్రైన్లోనే కాలేజీ కి పంపుతాడు. నీరజా, వెంకట్ ఒకే కాలేజీ లో చదువుకుంటారు కాబట్టి ఇద్దరూ కలిసే కాలేజీ కి వెళ్ళి వస్తూ ఉంటారు. “విశాఖపట్టణానికి తూర్పుగా బంగాళాఖాతం లో ఏర్పడిన అల్పపీడనం వాయుగుండంగా మారే అవకాశం ఉంది, వచ్చే 24 గంటలలో ఈదురుగాలులతో కూడిన భారీ వర్షాబావం ఉందని వాతావరణ శాఖ కార్యదర్శి కృపాలింగం గారు చెప్పారు..” ఆ అమ్మాయి అన్నీ నవ్వుకుంటూ చెప్పుకుపోతుంటే నీరజ నవ్వాపుకుంది. కల్యాణి టిఫిన్ చెయ్యడం పూర్తి చేసేసింది, ఒక సారి బైటికి తొంగిచూసి.
“ఏమే నీరూ లేచావా…పొద్దున్నే అలా TV చూస్తూకూర్చుండిపోక గబగబా తయారవ్వు, అవతల లోకల్ ట్రైన్ మిస్సయ్యిందంటే కాలేజీకి టైం కి చేరుకోలేవు, వెళ్ళి తమ్ముడిని లేపు, నేను నాన్నగారికి కాఫీ ఇచ్చివస్తా” అని వినీల్ ని నిద్రలేపడానికి పరిగెత్తింది. దుప్పటి ముసుగులో ఉన్నాడు వినీల్. దుప్పటీ నెమ్మదిగా తీసి నవ్వుతూ ముందుకి వంగి వినీల్ నుదుటి మీద ఒక చిన్న ముద్దుపెట్టి.. “గుడ్ మార్నింగ్….డియర్ హబ్బీ….తెల్లారింది లేస్తావా…?” గుసగుసగా చెవిలో అంది. నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరిచి చూసాడు వినీల్, ఎదురుగా గుండ్రటి మొముతో కల్యాణి నవ్వుతూ కనబడింది.
తెల్లటి రూపం, బింకమైన శరీర సౌష్టవం. వంటింట్లోంచి పని చేసి వచ్చిందేమో చెమటకి జాకెట్టు కొంచెం తడిసి ఉంది. ఎత్తైన కల్యాణి వక్షద్వయం పసుపురంగు జాకెట్టులోనుంచి ఆకర్షణీయంగా కనబడుతోంది. పల్చటి పొట్ట పర్వతాలకింద పరిచిన తెల్లటి తివాచీలాగా నిగనిగ లాడుతోంది. లోతైన బొడ్డు తో కల్యాణి ఇద్దరు పిల్లలతల్లిలా కనబడదు. అలాగే కల్యాణిని పొదివి పట్టుకున్నాడు. గుండెలనిండా హత్తుకుని అమె పెదాలని అందుకున్నాడు. “ఛీ పోకిరీ వేషాలు ఆపండీ….ఎదిగిన పిల్లలు ఇంట్లోఉండగా ఏంటి ఈవెధవ్వేషాలూ..?” ముద్దుగా కసిరింది. “అదేంటోయ్ పిల్లలు పెద్దళ్ళైతే మాత్రం మనం ముసలాళ్ళమైపోయామా…..నువ్వు చూడూ ఇంకా ఎంత పొకంగా ఉన్నావో..?” కల్యాణి ఎదురెత్తులని చూస్తూ కొంటెగాఅన్నాడు.
ఒక్కఉదుటున కల్యాణి అక్కడనుంచి లేచి అద్దం ముందుకి వెళ్ళి తన అందాలని తనివితీరా చూసుకుంటోంది. వినీల్ తన అందాన్ని పొగిడితే కల్యాణికి చాలా ఇష్టం. “ఊం..చాల్లే కానీ తొందరగా లేచి తయారవ్వండి, మీ టిఫిన్ రెడీ, మీరు హాస్పటల్ కి వెల్తూ నన్ను బిందూ వళ్ళింటి దగ్గర దింపి వెళ్ళండి.” మొగుడు చేసిన అల్లరికి చెరిరిన పైటని సరిచేసుకుంటూ అంది. నీరజ, వెంకట్ గబగబా తయారయ్యి వాళ్ళ టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకుని వెళ్ళిపోయారు. వినీల్ ఒంటికి టవల్ చుట్టుకుని బాత్ రూం లోకి వెళ్ళి స్నానానికి సిద్దమౌతుండగా కల్యాణి తన ఫ్రెండ్ బిందు కి ఫోన్ చేసి తను వస్తున్నట్టు చెప్పింది. వినీల్ బాత్ రూం లోంచి బైటికి వచ్చేసరికి కల్యాణి చీర కట్టుకుంటోంది. వినీల్ వచ్చి అద్దం ముందు కూర్చుని తల ఆరపెట్టుకుంటుంటే కల్యాణి టవల్ తీసుకొచ్చింది తన తుడవడానికి. టవల్ ని అతని మొహం మీద నిండుగా కప్పి తుడుస్తుంటే వినీల్ కల్యాణిని దగ్గరగా పొదివిపట్టుకున్నాడు. తలమీద అప్పుడప్పుడు మెత్తగా తగులుతున్నాయి కల్యాణి అందాలు.
రెండు చేతులూ ఆమె నడుం కిందగా చుట్టి పట్టుకున్నాడు. “ఏంటోయ్…..కింద నీ చుట్టుకొలత కొంచెం పెరుగుతోందీ…..మళ్ళీ పాతవి వదిలి కొత్తవి కొనుక్కోవాలా?” కల్యాణి అదేమీ పట్టించుకోవడం లేదు, తన పని తాను చేసుకుపోతోంది. ఇలాంటి వన్నీ కల్యాణికి అలవాటే, వినీల్ ఎప్పుడూ ఏదో అల్లరి చేస్తూనే ఉంటాడు. నిజానికి తను వినీల్ తో చాలా ఆనందం గా ఉంది. ఆకాశమంత ప్రేమిస్తాడు, సుడిగాలిలా చుట్టుముడతాడు, అడగకుండానే అన్నీ అమరుస్తాడు. స్వర్గానికి అంచులని రుచిచూపిస్తాడు, తను లక్కీ ఫెలో. ఆలోచిస్తూ తలతుడుస్తూ ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడింది. ఎప్పుడు చెయ్యి పెట్టాడొ కానీ తన కాళ్ళ మధ్యలో వినీల్ చేయ్యి పై పైకి పాకుతోంది. వెనక్కి తిరిగి అద్దంలో చూసి సిగ్గుగానవ్వుకుంది. వెనకవైపు చీర దాదాపు మోకాళ్ళ దాకా పైకి లేపి ఆమె తెల్లటి పిక్కలని తడుముతున్నాడు. ఏ మాత్రం అడ్డుచెప్పలేదు, తన శరీరాన్ని వినీల్ కి అప్పజెప్పి పంటి బిగువున తమకాన్ని ఆపుకుంటూ తల తుడుస్తొంది. చెయ్యి ఇంకొంచెం పైకిఎగబాకి తొడల దగ్గర నునుపుని పరిశీలిస్తుంటే తనకి చక్కిలిగిలిగా ఉంది.
టవల్ ని అలాగే పక్కకి విసిరి, రెండు చేతులతో వినీల్ జుత్తుని దొరకబుచ్చుకుని కసిగా మొహంలోకి చూసింది, వినీల్ కళ్ళు మూసుకునే ఉన్నాడు. చేతులు మాత్రం వాటి పని అవి చేసుకుపోతున్నాయి, కొంటెగా నవ్వుతున్నాడు. కల్యాణి కొంచెం ముందుకివంగి వినీల్ మొహాన్ని దాహంగా తన జోడు బత్తాయిలకి హత్తుకుంది. “స్వీటీ…నీకో విషయం తెలుసా….బయట చల్లగా ఉంటే ఇవి నాకు వెచ్చగా తగులుతాయి, బయట వెచ్చగా ఉంటే ఇవి నాకు చల్లగా తగులుతాయి” మొహాన్ని రెండిటికీ రుద్దుతూ అన్నాడు. కల్యాణికి నోట్లోంచి మాట రావడం లేదు, వినీల్ తడుముళ్లని ఆర్తిగా ఆస్వాదిస్తోంది. వినీల్ చెయ్యి కల్యాణి పిరిదుల మీదకి చేరింది. “అబ్బా….విన్నూ….చపుతున్నవ్ రా ……” సన్నగా గొణిగింది. కల్యాణి కళ్ళు మత్తుగా మూతలుపడుతున్నాయి. వినీల్ లేచి కల్యాణికి ఎదురుగా నుంచున్నాడు, పైకి లేచేసరికి కల్యాణి చీర బొడ్డుదాకా పైకి లేచిపోయింది. అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చిందేమో లోపల పేంటీ వేసుకోలేదుఇంకా.
ఖజురహో శిల్పంలా ఉందికల్యాణి, దగ్గరగా లాక్కుని కౌగిలించుకున్నాడు. వినీల్ తన భార్య చలిమిడి ముద్దల్ల్ని కళ్ళు అప్పగించి అలానే చూస్తున్నాడు. మంచం మీద ఆ ముప్పైఆరేళ్ళ ప్రౌడ తాలూకు బ్రా తొడుక్కోడానికి రెడీగాపెట్టి ఉంది. దాని టాగ్ మీద Queen’s అని రాసి ఉండి కింద 36D అన్న అక్షరాలు మెరుస్తున్నాయి. సిగ్గుగా తల దించుకుంది కల్యాణి, వినీల్ ని అలా వెనక్కి తోసుకుంటూ మంచం దాకా నెట్టింది, మంచం కాళ్ళకి తగలగానే అప్రయత్నంగా కూర్చుండిపోయాడు, వినీల్ మొహం కల్యాణి వక్షస్తలం దగ్గర ఉంది, శృంగారంలో కల్యాణి మంచి జాణ, వినీల్ రెండు కాళ్ళ మధ్యలో నుంచుని అతని మొహాన్ని పైకెత్తి తన చూపులతో చూపులని కలిపింది.
ఇద్దరి కళ్ళూ మౌనంగా మాట్లాడుకుంటున్నాయి. ఒక చేత్తో అతనిజుత్తుని తడుముతూ ఇంకో చేత్తో గోదావరి ఆనకట్ట ని తెరవడానికి సమ పొద్దున్నే హడావిడిగా ఆఫీస్ కి బయల్దేరాడు వినీష్. గబగబా టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకుని కార్ ఎక్కి వెల్తూ కల్యాణి ని చూసి చిలిపిగా ఒక నవ్వు నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు. విను చాలా మంచి వర్కర్, అఫీస్ లో అతనికి మంచి రెపుటేషన్ ఉంది అంతే కాదు అతని కొలీగ్స్ దగ్గర అతనికి చాలా మంచి రెస్పెక్ట్ కూడా ఉంది, వెంకట్ అతనికి తెలియడమే కాదు ఇద్దరూ కాలేజ్ రోజులనుండీ మంచి స్నేహితులు. ఇద్దరూ హస్టల్ లో ఒకే రూంలో ఉండేవారు. వెంకట్ ఆ రోజే వాళ్ళ ఆఫీస్ లో చార్జ్ తీసుకుంటున్నాడు, అందరితో పాటు వినూ కూడా వెంకట్ కి గ్రాండ్ వెల్ కం చెప్పాడు. “మైగాడ్ ……సిక్స్ పాక్ బాడీ” విష్ చేస్తూ అన్నాడు వినీష్. “హేయ్…వినూ, నువ్వు మాత్రం అలాగే ఉన్నావురా..అస్సలు మారలా.
మనం కలిసి దాదాపు 13 ఏళ్లయ్యింది కదూ, ఇంతకాలం e-mail లో తప్పితే మనకి కలుసుకోవడం కుదరలా” ఆప్యాయంగా పలకరించాడు వెంకట్. వెంకట్ కి 38 ఏళ్ళుంటాయి, డిగ్రీ అవగానే అతని తండ్రి స్నేహితుని ద్వారా US లో జాబ్ సంపాదించాడు. సుమారు 13 ఏళ్ళ నుంచీ అక్కడే ఉన్నాడు కానీ ఈ మధ్య ఏర్పడిన ఆర్దిక కుదుపుకి వెంకట్ కూడా బలయ్యాడు. ఈ ఊరులో ఉన్న ఇల్లు, పక్కనే ఉన్న పల్లేటూరు లో ఒక ఫాం హౌస్ తప్ప ఏమీ మిగల్లేదు. వినీష్ సహాయంతో ఇప్పుడు ఈ ఉద్యోగం దొరికింది. ఆ రోజు ఆఫీస్ అయ్యాక ఇద్దరు మిత్రులూ వెంకట్ ఇంటికి వెళ్ళారు. చక్కగా సర్ది ఉంది ఇల్లు విశాలమైన హాల్, మూడు బెడ్ రూంలు హాల్ కి ఆనుకుని ఒక చిన్న మినీ బార్. అన్నిరకాల ఆల్కహాల్ బాటిల్స్ చక్కగా సర్ది ఉన్నాయి. “ఏంట్రా.. ఇంటిలోనే బార్ పెట్టావా?” నవ్వుతూ అడిగాడు విను. “ఏదోలేరా అమెరికా అలవాట్లు అంత తొందరగా వదలుకోలేముగా. కూర్చో మనం మాట్లాడుకుని చాలా రోజులైంది, ఒక పెగ్ ఫిక్స్ చేసుకుని మాట్లాడుకుందామా” కూర్చుంటూ అన్నాడు.
“లేదురా వెంకీ ఇంటికి వెళ్ళాలి, మళ్ళీ ఇకోసారి అవునూ నీ వైఫ్ ఏదీ ? ఇంట్లోనే దాక్కుందా..?” నవ్వుతూ అడిగాడు. “హేయ్..దుర్మార్గుడా నీ దగ్గరా దాక్కోడం…నువ్వు నా పెళ్ళికి కూడా రాలేదు .అయినా నా వైఫ్ ని ఎందుకురా ఇప్పుడు చూడ్డం?” ఎదురు ప్రశ్నించాడు. “సారీరా మామా, నిజంగా పెళ్ళికి రావడానికి కురరలేదు ఐనా నేను వచ్చినా మీ మావయ్యా వాళ్ళు నానా యాగీ చేస్తారు. వాళ్ళ దృష్టి లో నేను వెధవని కదా?” నవ్వుతూ చెప్పాడు వినీష్. “మామా…ఆ విషయాలు ఇప్పుడొద్దు కానీ రంజిత రేపువస్తుంది. మావయ్యని చూడ్డానికి వెళ్ళింది” చెప్పాడు వెంకీ. “రంజితని మీ పెళ్ళి కాకముందు చూసా, తను కూడా చాలా మారిపోయి ఉంటుంది.
ఎంతైనా తనని పెళ్ళి చేసుకుని మంచి పని చేసావు, రేపు రంజితని తీసుకుని మా ఇంటికి రా కల్యాణికి పరిచయం చేస్తా మీ ఇద్దరినీ” అన్నాడు. “ఏ రంజిత లేకుండా రావద్దా…..రానీయవా మీ ఇంటికీ?” దీర్గం తీస్తూ అడిగాడు వెంకీ. “ఛీ నోర్మూయ్, అలా ఐతే ఇప్పుడే రా వెల్దాం. పనిలో పని భోజనం మా ఇంట్లోనే చేద్దువుగాని” అన్నాడు విను. “వొదిన పేరేమిటన్నావ్ కల్యాణి కదూ, అడుగుతున్నానని ఏమీ అనుకోకురా… బాగుంటుందా? చనువుగా ఉండొచ్చా?” కొంటెగా అడిగాడు. “ఛీ……వెధవా నువ్వస్సలు మారవు. అడిగావు కాబట్టి చెబుతున్నా మీ వదిన పేరుకి తగ్గట్టే ఉంటుంది. ఇక చనువంటావా, అది మాత్రం నాకు తెలీదు.” నవ్వుతూ సమాధానం చెప్పాడు. “సరే ఐతే వొదినకి చెప్పేయ్ నాకూ వండమని. ఒక కొత్త మరిది వస్తున్నాడని చెప్పు. ఇక ఎలాగూ నాకు వంట పని లేదుగా..రా ఇద్దరం ఒక పెగ్గేసుకుని వెల్దాం..సరేనా? మన కాలేజీ రోజులు చెప్పుకుని చాలా రోజులయ్యింది” అన్నాడు వెంకీ.
వినీష్ ఇంటికి ఫోన్ చేసి కల్యాణికి వెంకీ గురించి చెప్పి తనతో డిన్నర్ కి తీసుకొస్తున్నట్టు చెప్పాడు. సరే తొందరగా రమ్మని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది కల్యాణి. ఇద్దరు మిత్రులూ కూర్చుని డ్రింక్ చెయ్యడం మెదలెట్టారు. “ఎలా ఉందిరా మీ మారేజ్ లైఫ్?” ఒక సిప్ చేసి అడిగాడు వెంకీ “మామూలే, అంతా హడావిడి లైఫ్, అఫీస్ – ఇల్లు అంతా పరుగుపందాలే” తనూ ఒక సిప్ చేసి చెప్పాడు. “దీప మళ్ళీ కలిసిందా?” నెమ్మదిగా అన్నాడు వెంకీ “లేదురా, అది చివరిగా కలిసింది నిన్నే. నీకే తెలియాలి” భారంగా అన్నాడు. “ఏరా…ఇంకా నీకింకా దాని షేపులు గుర్తున్నాయా?” అడిగాడు వెంకట్. “మర్చిపోయే పరువాలేంట్రా దానివీ? రసగుల్లా లా ఉండేది” పరవశం గా చెప్పాడు విన్నూ.
“ఐతే దాన్ని మిస్ అయినందుకు ఇంకా భాధ పడుతున్నావన్న మాట” సిగరెట్ వెలిగిస్తూ అన్నాడు వెంకీ “అవసరం లేదురా, నా వైఫ్ దాదాపు అలాగే ఉంటుంది. సో నాకా భాధ లేదు” సిగ్గు పడకుండా చెప్పాడు, ఎందుకంటే వాళ్ళ ఫ్రెండ్ షిప్ అలాటిది. “వావ్…..నిజంగా వొదిన అంత బాగుంటుందా? ఐతే వెంఠనే చూదాల్సిందే ..పద…పద” కంగారునటిస్తూ అన్నాడు. “నీయబ్బా…కూర్చోబే…..నువ్విప్పుడు నా కొంప ముంచేట్టున్నావ్. నీ ఆత్రమేమిటో నాకర్ధం కావడంలేదు. పిచ్చి వేషాలేసి తన్నులు తినకు దాని చేతిలో” చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోపెడుతూ అన్నాడు వినీష్. “అదేంటి మామా….అలా అంటావ్. వదినని భాధ పెడతానా చెప్పు, మరిదిని కదా ఆ మాత్రం వదినతో సరసమాడచ్చులే అని” తేల్చి చెప్పేశాడు విన్నూ. “నిన్నిక్కడికి ఇండియా వచ్చి సెటిల్ అవమన్నా చూడూ అదీ నా తప్పు” అన్నాడు వినీష్. “ఏరా రంజిత ఇంకా ఆ విషయం గిరించి ఆలోచిస్తోందా ?” తలదించుకుని నెమ్మదిగా అన్నాడు విను.
“మర్చిపోయే పని చేసారా మీరు, రంజిత సంగతలా ఉంచు.. అసలా విషయం మీ ఆవిడతో చెప్పావా?” సీరియస్ గా అడిగాడు వెంకీ “లేదురా చెప్పడానికి ధైర్యం చాలలా. చెబుదాం చబుదాం అనుకుంటూ ఇన్నేళ్ళు గడిచిపోయాయి” సిగ్గుగా తల దించుకున్నాడు వెంకీ. “నువ్వెందుకురా సిగ్గు పడతావూ, జరిగిన దాంట్లో అందరి తప్పూ ఉంది, ఇందులో ఎవరు ఎవర్నీ అనాల్సిన పని లేదు. ఇక పెద్దాళ్ళంటావా, పాపం పాతకాలం మనుషులు వాళ్ళకి తెలిసింది అంతే” “ఇప్పటికీ నీకు సారీ చెప్పడం తప్ప నేనేమీ చెయ్యలేను మామా..” నెమ్మదిగా విస్కీ సిప్ చేస్తూ అన్నాడు విను. “అబ్బా వదిలేయరా…నాకా విషయం గురించి పెద్దగా పట్టింపు లేదు, ఇక రంజిత అంటావా..కలిసినప్పుడు నువ్వే అడుగు, ఇక నా తల తినకుండా ఇంకో పెగ్ పొయ్యి” అనేసరికి వెంకీ మొబైల్ ఫోన్ రింగయ్యింది. రిసీవర్ కి చెయ్యడ్డం పెట్టి వినీష్ తో “రంజిత, నేను మాట్లాడి వస్తాను నువ్వు కానిస్తూ ఉండు, ప్లీజ్ తను కొంచెం ఎక్కువసేపే మాట్లాడుతుంది, ఏమనుకోకు..” అని ఫోన్ పుచ్చుకుని బైటికి కదిలాడు. డ్రింక్ చేస్తున్న వినీష్ ఆలోచనలు ఆ రోజుల్లోకి దొర్లాయి.
దాదాపు 14 ఏళ్ళ క్రితం, వినీష్ కి 25 ఏళ్ళు డిగ్రీ ఫైనలియర్ ఐపోతున్న రోజులు. గట్టిగా దమ్ము లాగుతూ మంచం మీద పడుకుని కిటికీ లోనుంచి బైటికి చూస్తూ “మామా…దీప కత్తిలా ఉందిరా, రొజు రోజుకీ దాని ఎత్తులు బలిసిపోతున్నాయి, ఒక్క ఛాంన్స్ రా వెంకీ…అది ఒక్క సారి ఛాంన్స్ ఇస్తే సమ్మగా దాని సళ్ళు నొక్కుతా” పొగ బైటికి వదుల్తూ నడుస్తున్న దీపని చూస్తూ అన్నాడు విను. “నోర్మూయ్…నా కొడకా..నీకు దీపమీద ఉన్న దురద కంటే భయమే ఎక్కువ. నిన్నేగా దీప తొడలు బాగా బలిసున్నాయి ఒక్కసారి తెరవాలనుంది అన్నావ్, చెప్పావా దాంతో?” కసిరాడు “అది క్లాస్ ఫిగర్ మామా, డైరెక్ట్ గా అడిగితే చెప్పుచ్చుకు దెంగుతుంది. చూద్దాం నమ్మదిగా..” వెంకట్ వైపు తిరిగి అన్నాడు. “నీ యబ్బ…షేవ్ చేసుకునేటప్పుడు ఫిగర్ ల గురించి మాట్లాడకురా.
ఇప్పుడు చూడు కట్ అయ్యింది” తెగిన చోట వేలితో రాస్తూ అన్నాడు వెంకట్. “నిజం చెప్పరా మంకీ…నీకు దీప మీద కన్నుందా లేక రంజిత మీదా?” సీరియస్ గా అడిగాడు వినీష్. “మంకీ అంటే చంపుతా ఎదవా…ఎవరి మీద ఉంటే నీకెందుకురా? ఇక్కడ పడుకుని పిచ్చి వాగుడు వాగడం తప్పితే నీకంత సీన్ లేదుగా. ధైర్యంగా బైటికొచ్చి కనీసం అందరి ముందూ ఎప్పుడన్నాసిగరెట్ తాగావా ” నవ్వుతూ అడిగాడు వెంకీ ఊరికే మాట్లాడమే తప్ప ఇలాటి విషయాల్లో వినీష్ కి భయమెక్కువ. అమ్మాయిలని తాకాలని ఉంటుంది, కానీ భయం. బయట సిగరెట్ తాగినా అందరూ తనని పొకిరీ అనుకుంటారని భయం. గత రెండేళ్ళుగా వినీషే కాలేజీ ఫస్ట్, చాలా బాగా చదువుతాడు. చాలా మంది అమ్మాయిలకి వినీష్ అంటే చాలా ఇష్టం, దగ్గరగా వచ్చి మాట్లాడుతున్నా ఇబ్బందిగా కదిలేవాడు తప్పితే ఎప్పుడూ వాళ్ళ అందాల మీద చెయ్యైనా వెయ్యని భయస్తుడు. ఇక వెంకట్ జల్సా పురుషుడు, రెండేళ్ళ క్రితం అతని తల్లి తండ్రులు US లో ఒక కార్ ఏక్సిడెంట్ లో చనిపోతే ఆస్థి, ఇన్సూరెంస్ డబ్బులూ చాలా ఆస్థి ఇతని పేరు మీదకి వచ్చాయి, దానివల్ల అతని మావయ్య తన కూతుర్ని ఎలా ఐనా వెంకట్ కి కట్టపెట్టాలని చూస్తున్నాడు. రంజిత అదే కాలేజీలో డిగ్రీ సెకండ్ ఇయర్ చదువుతోంది, వెంకట్ అంటే పిచ్చి ప్రేమ. ఆస్థి కోసం కాకుండా నిజంగా వెంకట్ అంటే ఇష్టం. ఆ విషయం కాలేజీ అంతా తెలుసు, వెంకట్ కి కూడా రంజిత అంటే ఇష్టమే కానీ రంజితతో ఆ విషయం ఎప్పుడూ చెప్పడు.
ఎందుకంటే అతనికి ఫ్రీ లైఫ్ ఇష్టం, ఎప్పుడో అయ్యే పెళ్ళి వల్ల కాలేజీ ఎంజాయ్ మెంట్ వదులుకోవడం అతనికి ఇష్టం లేదు. అందుకే రంజిత రాసుకుని తిరగాలనుకున్నా దగ్గరికి రానీయడు. కావాలని రంజిత ముందు వేరే అమ్మాయిల వెనక పడి తిరిగేవాడు. ఇప్పుడు వెంకట్ దృష్టిలో దీప ఉంది. దీప వాళ్ళ క్లాసే, ఎర్రగా బుర్రగా చాలా బాగుంటుంది, కొంచెం లావేగానీ ఉండాల్సినవన్నీ కరెక్ట్ గా ఉండి కొన్ని చోట్ల ఉండాల్సిన దానికంటే ఎక్కువ ఉండి మొత్తానికి కాకినాడ కాజా లగా లసలస లాడుతూ ఉంటుంది. దీప లంగా ఓణీ లో కాలేజీకి వచ్చిందంటే ఆ రోజు అందరికీ పండగే. ఆమె పచ్చటి నడుము, ఎత్తైన చనుకట్టు అబ్బాయిల్ని కట్టిపడేసేవి. ఒకళ్ళిద్దరు లెక్చరర్సే దీప అందానికి లొట్టలేసేవారు. “విన్నీ…దీనెమ్మ దీప చూడరా, అది అలా సీటు ఊపుకుంటూ నడుస్తుంటే నా వల్ల కావడం లేదు మామా..నీ పిట్టని ఎలాగైనా ఒకసారి దెంగాలనుందిరా మామా” కాలేజ్ బైట మెట్లమీద కూర్చుని వినీష్ చెవిలొ గుసగుసగా అన్నాడు.
వినీష్ తల తిప్పి నడుస్తున్న దీప వైపు చూసాడు. టైట్ గా ఉన్న జాకెట్టులోనుంచి దాని బంతులు బిగదీసి కనబడుతున్నాయి, పిరుదులు భారీగా ఉండి దెంగడానికి అనువుగా ఉన్నాయి, వెంకీ గాడు చెప్పేది కరెక్టే దాన్ని ఒక్క సారి చాలు “ష్….ఆపరా లంజా కొడకా, నన్ను ప్రశాంతంగా బతకనివ్వవా? అసలే దీపని తల్చుకుంటే చాలు నాది లేచిపొయి ఏం చెయ్యలో తెలీక చేత్తో చేసుకుంటున్నా, ఐనా అది నా ఫిగర్ ఇవాళ కాకపోతే రేపు, దాన్ని నేనే దెంగుతా. ఈ లోపు నీ కామెంట్ల తో నన్ను చంపకు” డొక్కలో పొడిచి అన్నాడు. “చేత్తో ఎందుకురా చేసుకోవడం నీకు G లో దమ్ము లేదు, ఒక్కసారి OK అను నేను దీపని నీకోసం సెట్ చెయ్యనా? నీకోసం చాలా మంది అమ్మాయులు లంగాల్లేపుకుని రెడీగా ఉన్నారు, దీనెమ్మ ఈ దీపో లెక్కా? నీకు ధైర్యం ఉండాలేకానీ వరసగా నీ ముందుపడుకోపెట్టనూ” గుసగుసగా అన్నాడు. “ఒద్దులేరా నీకో నమస్కారం, కావాల్సినంతమందిని వాయించుకో. కానీ దీపని మాత్రం నా కోదిలేయ్ మామా ” అన్నాడు వినీష్. “ఊం సరే అలానే వదిలేస్తా. కానీ ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి మామా అది బట్టలొక్కక్కటీ వొలుస్తుంటే ఇంకా కత్తిలా ఉంటుంది మామా, పోనీ నువ్వు దానీ వేసుకున్నాక నాకు ఛాంస్ ఇవ్వరా.
అది జాకెట్టు ఇప్పి బ్రా, పేంటీ మీద ముందు డాన్స్ చేస్తుంటే చూస్తూ మందుకొట్టాలనుంది మామా” దీప కదులుతున్న పిరుదులని చూస్తూ కసిగా అన్నాడు వెంకీ. “మళ్ళీ అదే నీ యబ్బా. నువ్వంతటి వాడివని నాకు తెలుసు కానీ సాయంత్రం నీ ప్రోగ్రాం ఏంటీ?” నవ్వుతూ అన్నాడు వినీష్. మా గెస్ట్ హౌస్ కి వెల్దాం రా, మావయ్య ఇక గెస్ట్ హౌస్ నన్నే చూసుకోమన్నాడు. ఇవాళ ఓ సౌండ్ పార్టీ బుక్ చేసుకున్నారు. మంచి ఆంటీలొస్తార్రా, చూసి ఎంజాయ్ చేద్దాం. ఏమైనా వర్కవుట్ ఐతే మంచి ఆంటీ బోనస్” అన్నాడు వెంకీ. “ఒద్దులేరా..నువ్వెళ్ళు నేను చదువుకోవాలి. రేపు పొద్దున్నే వచ్చేయ్యి, సరేనా” అని ముందుకి అడుగేసాడు. తమ వైపు వస్తున్న రంజితని చూసి వినీష్ ని అక్కడే ఆపి జేబులోనుంచి సిగరెట్ తీసి వెలిగించాడు వెంకీ. వస్తున్న రంజితని పరిశీలనగా చూసాడు విన్ను, ఈ పిల్లంటే వెంకీ గాడికెందుకు ఇష్టం లేదో ఎంతాలోచించినా అర్ధం అవ్వలేదు. మంచి కండ పట్టిన ఒళ్ళు, మిసమిస లాడుతూ బలిసిన తొడలతో మదవతిలా ఉంది రంజిత. ఆ దృష్టితో చూడకూడదనుకున్నాడు కానీ, రంజిత పొంగులు చూస్తూ వినీష్ మనసుని అదుపు చేసుకోలేక పోతున్నాడు.
నడుస్తున్నప్పుడు ఆమె నడుము లయబద్దంగా కదులుతుంటే పరికిణీ వెనక జాకెట్టులో బాయల కదలిక స్పష్టంగా తెలుస్తోంది. ఈ మధ్య ఆడపిల్లలు బ్రా వెయ్యకుండా ఒక కొత్త ఫ్యాషన్ క్రియేట్ చేసారు. రంజిత కూడా ఆ కోవలోకే వస్తుంది. పసుపు రంగు జాకెట్టు వేసుకుంది, కానీ బహుశా లోపల బ్రా వెయ్యలేదల్లే ఉంది, ముప్పైఆరుకి పైబడిన ఆమె స్థనాలు లయబద్దంగా కదులుతూ వినీష్ ని కట్టిపడేస్తున్నాయి. అతికష్టం మీద దృష్టి మరల్చుకుని కిందకి చూసాడు. “ఏరా బావా..సిగరెట్ తాగకు అంటే వినవ్, నాకు ఆ వాసన అంత ఇష్టం ఉండదు అని చెప్పానా? ఇంత అందగత్తెని ఎందుకురా అలా ఏడిపిస్తావూ, మీ ఫ్రెండ్ చూడూ సిగరెట్ లాంటి అలవాట్లు లేకుండా చక్కగా చదువుకోవడం లేదూ, ఆయన దగ్గర నేర్చుకోరా” గోముగా అని వెంకీ చేతిలోని సిగరెట్ ని లాగి విసిరేసింది. “అబ్బా…వాడంత నచ్చాడా..? ఐతే వాడినే చేసుకోవే…” చిరాగ్గా అవతలకి తోసాడు. ఆ తోపుకి రంజిత వినీష్ మీద పడింది, మెత్తటి రంజిత పిరుదులు వినీష్ చేతికి తగిలేసరికి ఒళ్ళు జిల్లు మంది. సర్దుకునేలోపు ఆమె కుడిబాయ అతని ఛాతీ దగ్గర నొక్కుకుంది.
బ్రా లేకపొయినా ఆమె చనులు బిగి సడలకుండా బింకంగా ఉన్నాయి. ఆ స్ప్రర్శకి వినీష్ కి చెమటలు పట్టాయి, భయం భయం గా అక్కడినుంచి నడిచాడు. వెంకీ రంజితని వదుల్చుకుని గెస్ట్ హౌస్ వైపు నడిచాడు. దిగులుగా తన రూం వైపు నడుస్తున్న రంజిత దగ్గకి వచ్చింది దీప. “ఏంటి రంజితా అలా ఉన్నావ్? మీ బావ పట్టిచ్చుకోవడం లేదా?” నడుస్తూ అంది. “అవునక్కా, చూడు వెధవ ఎలా వెళ్ళిపోతున్నాడో. ఏ నాకేమి తక్కువ చెప్పూ?” దాదాపు ఏడుస్తూ అంది రంజిత. “పిచ్చి పిల్లా, ఏడిస్తే పనవ్వదే. నేను చెప్పినట్టు చెయ్యి వెంకీ గాడు నీ వెనక కుక్కలాగా తిరుగుతాడు” సలహా ఇచ్చింది. “చెప్పక్కా ఏం చెయ్యమంటావ్?” నడక ఆపి ఆశగా అడిగింది. “చెప్తా కానీ, మరి నీకు నా ఐడియా నచ్చుతుందో లేదోనే..కానీ కరెక్ట్ గా వర్కవుట్ చేస్తే మాత్రం ఈ దెబ్బతో మీ పెళ్ళికూడా జరిగిపోతుంది.” కొంచెం తటపటాయిస్తూ చెప్పింది. “పరవాలేదు చెప్పక్కా…బావ తో పడుకోడానికైనా రెడీనే” మళ్ళీ నడక మొదలెట్టి అంది. దీప రూంకెళ్ళాక తన ప్లాన్ ని వివరంగా చెప్పింది, అంతా వింటున్న రంజిత మొహంలో చకచకా రంగులు మారుతున్నాయి.
దీప ఇంత పకడ్బందీ గా ప్లాన్ వెయ్యగలుగుతుందని రంజిత ఊహించలేదు. ఇద్దరు భామలూ చిన్న చిన్న డ్రెస్ లలో ఉన్నారు. సన్నటి T-Shirt లో రంజిత చనుగుబ్బలు పొంగి కనబడుతున్నాయి. లోపల బ్రాసియర్ లేదు,సళ్ళు లసలసలాడుతున్నాయి. నిపిల్స్ కుంకుడుకాయ సైజులో బైటికి పొడుచుకుని కనబడుతుంటే ఆడవాళ్ళకే చూపు తిప్పుకోవాలనుండదు. రెండేళ్ళు ఒకే రూమ్ లో కలిసి ఉంటున్నారు కానీ దీపని ఇలా ఎప్పూడూ చూడలేదు, ఇంత క్రిమినల్ మైండ్ తొ ఆలోచిస్తుందని తెలీదు. రంజిత దీప సెకండియర్ లో ఉన్నప్పుడు ఆ రూమ్ లో చేరింది. చాలా సార్లు దీప లేట్ గా గదికి వస్తుంది కానీ ఎక్కడికెళ్ళిందో చెప్పదు. మనిషి మంచిది అందుకే రంజితకి ఏమాత్రం ఇబ్బంది కలగలేదు అప్పటివరకూ. పల్చటి మేక్సీలో ఉంది దీప. పాత హీరోఇన్ దీప లాగానే తెల్లటి తెలుపు, బలిసిన తొడలు పైనుంచి కిందదాకా సెక్స్ అప్పీల్ తో అందరినీ కట్టిపడేసే అందం ఆమెది. ఆ నైటీ తప్ప లోపల ఏ అడ్డాలూ లేవు, బొప్పాయి పళ్ళలాంటి సొళ్ళు,నున్నగా షేవ్ చేసిన దిబ్బ లాటి పూకు, పూకు పైన కొంచెం జుత్తు డిజైన్ గా కట్ చేసి వదిలిపెట్టింది. దీపకి అప్పటికే ఒకరిద్దరితో దెంగిచ్చుకుందని రంజితకి చూచాయగా తెలుసు, కానీ ఎప్పుడూ దీపని అడగలేదు, దీప చెప్పలేదు.
అందుకే వాళ్ళిద్దరూ అన్నాళ్ళు గొడవల్లేకుండా కలిసున్నారు. దీప నడుస్తూ మాట్లాడుతోందేమో సళ్ళు పైకి కిందకీ ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి. “అక్కా..నిజంగా ఈ ప్లాన్ వర్కవుట్ అవుతుందంటావా?” ఆలోచిస్తూ అంది. “ఒసేయ్ రంజితా, ఊరికే కూర్చుంటే ఏమీ అవ్వదు. నీ బావ కావాలంటే నేను చెప్పినట్లు చెయ్యడమే దారి” అనునయంగా చెప్పింది. దీప నైటీని తొడల పైదాకా ఎత్తుకుని మంచం మీద కూర్చుంది. అలా చూస్తుంటే ఎంతటి మగాడికైనా రెండే రెండు నిమిషాలలో లవడా లేచి నుంచోవాల్సిందే. దీపకి అందాలని ఆరబోయడం ఇష్టం, ఆమె ఎత్తుపల్లాలని అందరూ పొగడాలి. అలా పొగిడితే చాలు దీపకి తొడల మధ్యలో వెంఠనే తడై పోతుంది. కానీ రంజితకి ఇంకో సందేహం వచ్చింది, ఆ విషయం ఆమె మొహం చూస్తేనే తెలిసిపోయింది దీపకి. తల పైకెత్తి మొహంలోకి చూడగానే వెంఠనే అంది దీప “అర్థం అయ్యింది తల్లీ, నీకికా ఏదో అనుమానంగా ఉంది కదూ, ఇంకా లేటెందుకూ అడుగూ….!” అసహనంగా అడిగింది. “సారీ అక్కా ..ఇలా అడుగుతున్నానని ఏమీ అనుకోకు.నా ప్రాబ్లం తీర్చడానికి నువ్వెందుకు రిస్క్ తిసుకుంటున్నావూ? దీనివల్ల నీకేమిటీ?”తడబడుతూ అడిగింది. “మంచి ప్రశ్న, చెబుతా విను, కానీ ఈ విషయాలని దయచేసి రహస్యంగా ఉంచు, సరేనా?” అంది దీప. “నన్ను నమ్మక్కా ..మా బావ మీదొట్టు నేనెవరికీ చెప్పను” ఆశక్తిగా దీప మొహంలోకి చూస్తూ చెప్పింది.
దీప నెమ్మదిగా రంజితకి అసలు విషయం చెప్పడం ప్రారంభించింది………. “వినీష్ అంటే నాకు చాలా ఇష్టం, అంతే కాదు వినీష్ కూడా నన్ను అదోరకంగా చూసేవాడు చాలా సార్లు. వాడి చూపులు నా సళ్లమీదపడినప్పుడల్లా నాకు తడి తేలిపోయేది. కానీ వినీష్ చాలా భయస్తుడు కావడం వలన ఒక పట్టాన బయట పడేవాడు కాదు.” కిటికీ లోంచి బైటికి చూస్తూ చెప్పింది. “అవునక్కా నువ్వుచెప్పేది నిజమే, వినీష్ గారు మంచివారే కానీ ఆయన చూసే చూపులు ఒళ్ళంతా తడిమేస్తాయి బాబూ” ఏదో గుర్తు తెచ్చుకుంటూ అంది రంజిత. “ఏంటే వినీష్ నిన్ను కూడా వదలడం లేదా” ఆశ్చర్యంగా అడిగింది. “ఆ సంగతి పక్కన పెట్టి విషయం చెప్పు” అంది రంజిత. “ఇక నేనే ఏదో చెయ్యాలి అని జాగర్తగా ప్లాన్ చేసి వినీష్ వాళ్ళ రూంకి వెళ్ళడానికి వాళ్ళ హాస్టల్ వార్డెన్ కి లంచం ఇచ్చా, ఆ వెధవ లంచం తీసుకోవడానికి కూడా చాలా నాటకాలాడాడు. అప్పూడే అర్ధమైంది వాడికింకేదో కావాలని.” అంది దీప. “వాడి దగ్గరికి కూడా ఇలాగే వెళ్ళావేమో సళ్ళెగేసుకుని? కొంపతీసి వాడికింద కూడా ఒకసారిపడుకోమన్నాడా ఏంటీ?” మళ్ళీ కవ్వించింది రంజిత. “నీయమ్మ…చెప్పేది వినవే. వాడికంత సీన్ లేదు.
వాడికి మన వార్డెన్ కృష్ణవేణి మీద కన్నుందట, ఏమైనా కుదురుతుందా అని అడిగాడు.” కిటికీ దగ్గర నుంచుంది దీప. అదివిన్న రంజిత పకపకా నవ్వడం మొదలెట్టింది. ఎదురుగా కిటికీ కి అటుపక్కకి తిరిగి నుంచున్న దీప బంగారు దేహం కిటికీ బయటి వెలుగుకి మెరుస్తూ కనబడుతోంది. బలిసిన పిరుదులు నడుం ఒంపుని ఇంకా ఎక్కువగా చూపిస్తున్నాయి. కండ పట్టిన దేహంకావడంతో నడుం మీద ఇక సన్నని ముడత పడి గుండ్రటి పిర్రలు మెరుస్తూ కనబడుతున్నాయి. వెనక్కి తిరిగి ఎందుకు నవ్వుతావన్నట్టు చూసింది రంజితని. “అబ్బా రంకు భాగోతం వినలేక ఛస్తున్నా అక్కా, ఇదివరకు కాలంలో డబ్బులతో జరిగే పని ఇప్పుడు పప్ప చూబెడితే కానీ అవడంలేదు.” రెండు కాళ్ళూ బారజాపి కూర్చుని అంది. “అవునే ఇక చేసేదిలేక కృష్ణవేణి ని గోకడం మొదలెట్టిదానిని లైన్ లోకి తీసుకొచ్చేసరికి నాకు దేముడు కనబడ్డాడు” రంజిత కూర్చున్న మంచం దగ్గరికి నడుస్తూ చెప్పింది.
“అంతా మానేజ్ చేసి రహస్యంగా వినీష్ రూమ్ దగ్గరికి జేరుకున్నా, అప్పుడు సమయం సుమారు 08:30 అయ్యింది. వినీష్ వాళ్లది చివరి రూం, ఆగది తరువాత గడ్డి దుబ్బులూ. మన కాలేజీ అడ్డం లేకపోతే ఇదిగో మన హాస్టల్ రూములకి కరెక్ట్ గా వాళ్ళ రూమ్ ఉన్న వరస కనబడుతుంది. వినీష్ వాళ్ళది చివరి గది అవ్వడం వల్ల ఎవరూ చూసే అవకాశంకూడా లేదు. ఈ ప్లాన్ కనక కరెక్ట్ గా వర్కవుట్ ఐతే వినీష్ తో తనివితీరా దెబ్బేయించుకోవచ్చని కష్టపడి వార్డెన్స్ ని మేనేజ్ చేసా” వచ్చి రంజిత పక్కన కూర్చుంటూ చెప్పింది. “ఇంత భాదెందుకక్కా? వినీష్ గారితో బైట ఊరెకెక్కడికైనా చెక్కేసి నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు తోయించుకోవచ్చుగా” తేలిగ్గాచెప్పింది.